Friday, January 23, 2015

Πρωϊνό στο σπίτι μου

Άνοιγμα ματιών
Ωραία… 
Επιστροφή στη πραγματικότητα τώρα
αλλά κανείς δε με ρώτησε
Ένας ζεστός καφές
Η μουσική στο παρασκήνιο
παίζει μια μελωδία
που για κάποιο λόγο μου θυμίζει καλοκαίρι
Αστείο, αλήθεια
Απέχει πολύ το καλοκαίρι
και έξω από το παράθυρο
συνεχίζει να χιονίζει
Αυτή η μελωδία τώρα 
μου ακούγεται λιγάκι πιο πένθιμη
και κατά ένα περίεργο λόγο
αυτό με κάνει να χαμογελάω
Αυτός ο καφές έχει γεύση Ελλάδας
Όχι, δε μου λείπει πολύ
Για τη μετριότητα έκανα λόγο
Λίγο νερό για τη πικρία
και λίγο νερό στα μούτρα
Λίγο η μελαγχολία που ντύνεται μοναξιά
και λίγο η ματαιότητα
του μουντού φόντου
αυτής της γκραβούρας 
που έχω φιλοτεχνίσει στη φαντασία μου
όσο κοιτούσα ένα λευκό χαρτί
Με το μολύβι γράφω “σκιεράτσα”
και δε ξέρω γιατί με ακολουθάει
στην προηγούμενη σελίδα 
ασυνάρτητες σκέψεις και ‘κει
καμία συνοχή
Αλλά ας είναι
άναρχες σκέψεις
για ασυμβίβαστα μυαλά
Πρωϊνό στο σπίτι μου

ή αυτό ήταν απλά ένα τραγούδι;


No comments:

Post a Comment