Thursday, March 5, 2015

Ένα βήμα



Κάνε ένα βήμα, ένα μόνο - όχι παραπάνω, και εγώ θα διανύσω χιλιόμετρα για να έρθω να σε βρω. Να κρατήσεις τη δύναμή σου, μονάχα αρκεί που προσπάθησες. 

Κάνε απλά ένα βήμα. Ψάξε να με βρεις, να μου πεις πόσο σ’αρέσει να σου γράφω. Και κάτι ξημερώματα, στα σκαλιά να με βρεις να ακούω μουσική. Μη διστάσεις. Ένα χαμόγελο θέλω, ξέρεις δε ζητάω πολλά.

Κάνε το βήμα και πάρε με τηλέφωνο, μια Κυριακή πρωί. Κάλεσέ με για καφέ ή φαγητό. Και μια ατελείωτη βόλτα κάτω από ολόγιομο φεγγάρι. Να διαφωνείς που στη ταινία χθες, μου άρεσε όταν ο πρωταγωνιστής έπεσε στα πόδια κλαίγοντας.

Ένα βήμα κάνε, πες μου για το βιβλίο που τόσο πολύ αγαπάς, και φοβάσαι πως θα το τελειώσεις νωρίς. Πες μου για το τραγούδι που δε σ’αφήνει να κοιμηθείς. Ανατριχιάζω να σκέφτομαι, ότι μπορεί να είναι το ίδιο τραγούδι που ταλαιπωρεί και μένα.

Βημάτισε στο σκοτάδι μαζί μου, και μη φοβάσαι γιατί και τη ζωή μου θα δώσω για να είσαι καλά, αρκεί να κάνεις αυτό το ρημάδι το βήμα.


Χαμογέλα και δείξε μου το δρόμο. Βήματα μαζί. Βήματα μπροστά. Βήματα θα κάνουμε πολλά. Συνάντησέ με στη διασταύρωση και θα περπατήσουμε μαζί ως το φως. 

No comments:

Post a Comment