Υπήρχε αγάπη στον αέρα
μα εσύ είχες ξεχάσει να αναπνέεις
Κι εγώ έχω ξεχάσει να βλέπω
πέρα από τα αληθινά συναισθήματα
Με μια καρδιά πέτρα
Ένα μυαλό, μπουρδέλο
και οι στίχοι μου
μάυροι, μουντοί και σκοτεινοί
Με καθαρή ιδεολογία
δε ξέρω αν πάμε μπροστά
Και δε ξέρω αν το παίζω έξυπνος
τελικά θα γαμήσω;
Αηδίες, δεν έχει σημασία
Μια ευκαιρία για να ξεράσω
τα εσώψυχά μου σε λίγες λέξεις
Μου φαίνεται ξενικός ο έρωτας
Και οποιαδήποτε ευκαρία
να τον πιάσω, μακριά
Στροφές λοιπόν
γύρω από τον εαυτό μου
γύρω από το τετράγωνο,
τον πλανήτη και το σύστημα
Αφού έχουμε ξεμείνει από ποτό
τουλάχιστον ας ευχαριστηθούμε το ταξίδι
Ξενέρωτοι
No comments:
Post a Comment